odmówić I
nie zgodzić się na spełnienie czyjejś prośby, propozycji lub czyjegoś żądania
I Wojski towarzystwa nam też nie odmówi (I). Nikt go na polowanie uprosić nie może, Białopiotrowiczowi samemu odmówił! (I) Dziś proś mnie, o co zechcesz, co ci się podoba, Nie odmówię! (VI) Odmówił więc folwarku i nie przyjął płacy (VI) Hrabio, śmieszże odmówić? (VIII)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Wola ↔ Wola ↔ Decyzja